İkizlerim 18 Yaşındalar

Nehir ve Irmak 18 Yaşındalar

Evet artık yetişkin bir birey gibi “baba onu şöyle söylesen daha iyi olur” diye bana tavsiyelerde bulunacak yaşa geldiniz. Ne mutlu bana ki bu günleri de gördüm.

18 yıllık bu güzel yolculuğu kısaca özetleyecek olursam;

Aydasu kardeşsiz kalmasın düşüncesiyle gezinip dururken bir çocuğumuzun olacağı haberi ile yine sevinçle doldu hanemiz. Ailemiz giderek çoğalıyordu. Gün geldi ilk ultrason için Skejby’ye gittik. Sevinçliyiz heyecanlıyız kalp atışlarının sesini duymak mutlu ediyor insanı. Ultrason muayenesi başladı. Normalden uzunca bir zaman aldı. Daha dikkatli gezinmeler kayıtlar ve sair derken ebe hanım bize dönerek “der er to liv i det” dedi. Ben önce anlamadım, “ne demek istiyorsun” der gibi baka kalınca, “det er tvillinger” diyerek açıklama getirince ikizlerimiz olacağını kavrayabilmiştim. Ayla’ya ikizmiş diye açıklama yapınca ağlamaya başlamıştı. Ben ne yapacağımı şaşırmıştım. Teselli mi edeyim sevineyim mi çeviri mi yapayım, bilememiştim. Eve dönüş yolunda artık ikizlerimiz olacağı sevinciyle acayip mutlu bir şekilde araba kullanıyordum.

İlerleyen süreç öyle göründüğü gibi kolay olmayacaktı. Erken düşük / doğum olasılığı bizi müthiş korkutmuştu. Öyle de oldu. Zorunlu bir altı haftalık hastahane yatışı sonucu 30 haftayı tamamladıktan sonra eve gönderilmişti Ayla. Annemi Danimarka’ya getirtmiştim bize yardımcı olsun diye. 35. haftayı evde tamamlamıştık. 2004 ü bitirdiğimiz yılın yılbaşı akşamı 4. kata çıkmayacaktık. Ertesi gün başlayacak erken doğum sancıları 2 Ocak 2005 sabahı saat 04.55 de Nehir üç dakika sonrada Irmak doğdular. Nehir 1900g/45cm Irmak da 2200g/47cm. Yapılan testler sonucu aynı yumurta ikizleri olduğu söylemi kesinleşmişti.

Anneme kızlarımız sağ sağlam aramıza katıldılar diye bilgi verdiğinde. Bir tanesi oğlan olsaydı diye iç geçirmişti.

Bir kaç gün içerisinde hem kilo vermeye başladılar hem de sarılık hastası olmuşlar, bir hafta süreyle kuvöze  konulmuşlardı. O kadar küçüklerdi ki dokunmaya altlarını değiştirmeye korkuyorduk. İlk banyoyu yaptırdığımızda nasıl başedeceğiz diye korkmaya başlamıştık. Emzirmeye alıştırmak ayrı bir süreçti. Kasları o kadar zayıftı ki ememiyorlardı neredeyse.

Günler günleri aylar ayları kovaladı. Doğum iznini değerlendirmiş Ayla ve çocuklar Türkiye’ye anneannelerine gitmişlerdi. Çocuklar ile ilk ayrılığı yaşamıştım. Özlem tavan yapmıştı. İlk buluşmamızda kimin kim olduğunu karıştırmış, çaktırmadan Nehir’in saçındaki izi aramıştım. Çok kişi nasıl ayırt ediyorsunuz derler. Bakışlarından edalarından yürüyüşlerinden biliriz kim olduklarını. Ben bazen karıştırsam da anneleri neredeyse hiç şaşırmadı bu konuda. Anne olmanın avantajı olsa gerek.  Nehir’in karakterini bana benzetirler. Aynı yumurta ikizleri olmasına rağmen birbirlerinden farklı karakterlere sahipler.

Sonra yıllar yılları kovaladı. Bizimkiler güzel birer genç kız oldular. Şimdi lise 2. sınıftalar. Ehliyetlerini dahi aldılar. Iki birbirinden güzel mütevazi genç kız, üniversite adayı, çalışkan  yardımsever çocuklar, ancak mutlu oluyoruz.

Açıkcası uzun yazdığımın farkındayım. Ancak hikaye uzun ve bir ikiz öyküsü. Birçok konuya değinemedim bile. Şunu özetle ve övünerek söyleyebilirim ki; insan haklarına saygılı, doğayı seven, eşitlikçi, cinsel ayrımcılığı kabul etmeyen, ırkçı yaklaşımları şiddetle reddeden, kitap okumaya bayılan, bu ay kitap alamadım diye üzülen,  güzel Danca İngilizce ve Türkçe konuşabilen birer dünya insanı kazanmaktan mutluyum.

Anneannelerinin kuzuları, babaannelerinin keklikleri, bizim ’Keçi ve Böcek’ diye de adlandırdığımız güzellerim. İyi ki doğdunuz iyi ki varsınız. Sonsuz sevgilerimle 18. Yaşınız kutlu ömrünüz güzelliklerle dolu olsun.

Fazıl Küçük KOÇ

1 Ocak 2023 Mundesltrup